„თურქული სიტყვა „აჯაფსანდალი“, რომელიც სავარაუდოდ „რა ლამაზი ხარ“-ს ნიშნავს, ყველა კავკასიელისთვის ოჯახში სათუთად მომზადებული გემრიელი საჭმელის ასოციაციას იწვევს. ლოგიკურად ერთმანეთთან სრულიად შეუსაბამო კომპონენტების ნაზავი პარადოქსულ ეფექტს გვაძლევს. სწორედ ასეთი ნარევის მსგავსი ანალოგიაა ჩემთვის თბილისი. აღმოსავლურ-დასავლური, აზიურ-ევროპული მიქსი, არქიტექტურული სტილებისა და ხელოვნების მიმდინარეობების ცოცხალი ენციკლოპედია, წარსულის უკიდეგანო იდუმალი სიღრმეებიდან ამოსული და კიდევ უფრო იდუმალი მომავლისკენ მიმართული „დროის მანქანა“... თბილისის უკვდავებისა და მიმზიდველობის მთავარი პარამეტრები მისი მუდმივი, კალეიდოსკოპური ცვალებადობის პროცესიდან გამომდინარეობენ...“ – ავტორის წინასიტყვაობიდან.