ქალი სამრეკლოზე“ ალეკო შუღლაძის ხუთ მოთხრობას აერთიანებს. წიგნის პერსონაჟები, რთული და მოწყვლადი ადამიანები, ხშირად თავადაც ვერ აცნობიერებენ, შემდეგ გვერდზე რას მოიმოქმედებენ. ჩიხში მოქცეულებს რთული არჩევანი უდგათ და ასე ზღვარზე მყოფნი დიდხანს ვერ გაძლებენ. სასპენსის სტილი სათქმელს ამძაფრებს, თუმცა თრილერის ფორმა ავტორის თვითმიზანი არ არის.
სიუჟეტური ჩარჩოების ნგრევა და დრამატურგიული ცდები მოთხრობებს განსაკუთრებულ სახეს სძენს. ადამიანების ერთმანეთთან და სამყაროსთან ურთიერთობა რთულ რეალობას ადგენს და ახლა პირიქითი რამ ხდება, უცნობი და გაუსაძლისი ჭკუისმიერი ტანჯვები გმირების ყოფაში იჭრება და ფესვებს იდგამს. პირადი განცდები იმდენად მძაფრია, რომ ზოგადსაკაცობრიობო საკითხებისთვის ადგილი აღარ რჩება, ის პარანოიკული თვითგვემით ნაცვლდება. ირაციონალური წიაღსვლები ალეკო შუღლაძის საყვარელი ხერხია. თითქოს მწერალი ქართულ ლიტერატურაში არსებული ამ სიცარიელის შევსებასაც ცდილობს.